ارتباط افسردگی با حمایت های اجتماعی در بیماران مراجعه کننده به بخش انکولوژی بیمارستان گلستان اهواز

زمینه و هدف: امروزه با پیشرفت درمان های سرطان و افزایش طول عمر بیماران، افسردگی شایع ترین اختلال روانشناختی در بین بیماران مبتلا به سرطان محسوب می شود. با توجه به تأثیر افسردگی بر درمان و روند بیماری های مزمن نظیر سرطان، مطالعه حاضر جهت بررسی ارتباط افسردگی و حمایت های اجتماعی در بیماران سرطانی صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی 80 بیمار بزرگسال سرطانی مراجعه کننده به بخش رادیوتراپی و انکولوژی بیمارستان گلستان اهواز در سال 1384 انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه ای که شامل سه بخش سؤالات دموگرافیک، آزمون افسردگی بک و پرسشنامه حمایت های اجتماعی بود، توسط یک پرسشگر از طریق مصاحبه و بررسی پرونده بیمار تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی )مربع کای، من ویتنی، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن( انجام گرفت. یافته ها: در این مطالعه، میانگین و انحراف معیار سن نمونه های مورد پژوهش 58/17±35/43 سال و از نظر جنسیت 5/37% مرد و 5/62% زن بودند، همچنین 5/52% بیماران، مبتلا به افسردگی و 5/57% آنها از هیچ گونه حمایت اجتماعی برخوردار نبودند. بین شدت افسردگی و میزان حمایت های اجتماعی ارتباط معکوس و معنی داری مشاهده شد؛ به طوری که با افزایش میزان حمایت اجتماعی میزان افسردگی کاهش نشان داد (000/0=p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد افسردگی با حمایت های اجتماعی همبستگی معکوس دارد. لذا پیشنهاد می گردد به منظور پیشگیری و کاهش افسردگی در بیماران سرطانی، توسعه شبکه حمایت های اجتماعی در خانواده و جامعه مورد توجه قرار گیرد.